Przesyłanie tekstów

Wytyczne dla autorów

Zobacz Instrukcje dla Autorów na stronie głównej czasopisma:  Dla Autorów

Umowy i formularze dostępne są na stronie głównej czasopisma: Umowy, formularze

Zasady kwalifikowania artykułów naukowych

1. Wstępnej weryfikacji artykułów naukowych dokonuje Redakcja Czasopisma. Polega ona w szczególności na ustaleniu, czy dany artykuł jest zgodny z profilem Czasopisma.

Publikowane są artykuły, które (należy spełnić jedno z poniższych kryteriów):

1. a) stanowią twórcze wyjaśnienie problemu badawczego,
   b) są przeglądem stanu badań w danym zakresie,
   c) propagują wyniki polskich badań naukowych w języku angielskim lub niemieckim,
   d) stanowią krytyczne zreferowanie zagranicznych badań naukowych,
   e) są edycjami źródłowymi.
   
   
2. Redakcja Czasopisma może w uzasadnionych okolicznościach przyjąć do druku artykuł niespełniający powyższych kryteriów. Redakcja może także zasugerować, by Autor przesłał artykuł w języku angielskim, w szczególności, gdy zagadnienie dotyczy zagadnienia z zakresu powszechnej historii prawa lub prawa antycznego. Redakcja zastrzega sobie prawo do zwrócenia Autorowi tekstu do poprawy, szczególnie w zakresie stosowanego w manuskrypcie zapisu bibliograficznego, warstwy językowej (stylistycznej) tekstu, albo uzupełnienia lub wprowadzenia zmian o charakterze merytorycznym, które Redakcja uzna za niezbędne przed przyjęciem tekstu i wysłaniem go do recenzentów.
   
   
3. Tekst przyjęty przez Redakcję przesyłany jest recenzentom, którzy:
4. a) wypowiadają się w zakresie meritum artykułu (w szczególności: zgodność treści z tytułem, wyczerpanie tematu, ocena wniosków, zakres wykorzystanych materiałów),
   b) oceniają stronę językową tekstu,
   c) dokonują także weryfikacji tekstu w zakresie jego zgodności z wymogami prawa autorskiego.
   
   

Po zakończeniu procedury recenzyjnej Autor otrzymuje od redakcji decyzję dotyczącą przyjęcia tekstu wraz z zanonimizowaną treścią recenzji. Jeśli decyzja uwzględnia konieczność wprowadzenia   poprawek, Autor powinien uwzględnić uwagi i rekomendacje recenzentów w poprawionej wersji tekstu, a w przypadku odmowy – odnieść się do nich w wiadomości do Redakcji. Istotne zmiany w tekście, szczególnie te, które wynikają z uwag i sugestii recenzentów, Autor powinien wyróżnić za pomocą koloru. Nie należy na tym etapie stosować trybu śledź zmiany.

4. Czasopismo „Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa” nie pobiera opłat za publikację artykułów ani opłat za zgłoszenie artykułów.

Pozostałe informacje dla Autorów

1. Teksty zgłaszane do „Krakowskich Studiów” powinny być napisane w języku polskim, angielskim albo niemieckim. Przed przesłaniem Redakcji tekst obcojęzyczny powinien być poddany korekcie dokonanej przez native speakera. Redakcja zapewnia proofreading wyłącznie anglojęzycznych abstraktów. Warstwa językowa (stylistyczna) tekstu przygotowanego w języku obcym może stanowić podstawę do zwrotu Autorowi tekstu do poprawy.
   
   

Redakcja zachęca, by teksty z zakresu powszechnej historii prawa lub prawa antycznego, w tym teksty komparatystyczne, a także noty recenzyjne, recenzje, artykuły recenzyjne i sprawozdania dotyczące publikacji i wydarzeń zagranicznych przygotowywać w języku angielskim.

2. Do każdego tekstu należy dołączyć:tytuł,streszczenie (ok. 1500 znaków ze spacjami) oraz słowa kluczowe w języku angielskim, a także słowa kluczowe w języku artykułu. Streszczenie (abstrakt) powinno zawierać syntetyczny przegląd najistotniejszych wątków poruszonych w tekście, a także wnioski i konkluzje.
   
   
3. Tekst artykułu, streszczenie oraz słowa kluczowe należy przesłać drogą elektroniczną w formacie „rtf”, „doc” albo „docx”poprzez panel redakcyjny: https://ojs.ejournals.eu/KSzHPiP/about/submissions.
   
   
4. Redakcja preferuje teksty nieprzekraczające objętości 1 arkusza wydawniczego (ok. 40 tys. znaków ze spacjami). Tekst nie powinien przekraczać 1,5 arkusza wydawniczego (ok. 60 tys. znaków ze spacjami). Limit obejmuje abstrakt, słowa kluczowe i bibliografię załącznikową. Redakcja zastrzega sobie prawo publikowania także obszerniejszych tekstów. Redakcja może również zaproponować Autorowi podzielenie tekstu na części. Za podział i przygotowanie części zgodnie z zasadami i wymogami czasopisma odpowiada Autor.
   
   
5. Wydrukowanie ilustracji i tabel wymaga dostarczenia przez Autora pisemnej zgody właściciela praw autorskich.
   
   
6. Zgłaszany tekst powinien cechować się wszystkimi wymogami stawianymi tekstom naukowym. W szczególności za niedopuszczalne Redakcja uznaje zgłoszenie lub publikację przesłanego Redakcji tekstu lub jego tłumaczenia na język obcy do innego czasopisma, monografii zbiorowej, publikacji pokonferencyjnej itp., albo przesłanie Redakcji tekstu lub jego tłumaczenia na język obcy przesłanego lub opublikowanego wcześniej w innym czasopiśmie, monografii zbiorowej, publikacji pokonferencyjnej itp.
   
   

Naruszenie tej zasady stanowi przesłankę odmowy publikacji danego tekstu przez Redakcję, może również stanowić przesłankę odmowy przyjęcia innego tekstu Autora w przyszłości.

7. Redakcja zastrzega sobie prawo do wprowadzenia zmian w zapisie bibliograficznym w tekście (w przypisach dolnych lub bibliografii) bez informowania o tym Autora, w zakresie, w którym zastosowany przez Autora sposób zapisu jest niezgodny z zasadami obowiązującymi w czasopiśmie. Redakcja zastrzega sobie ponadto prawo do wprowadzenia nieistotnych zmian w tekście głównym w celu eliminacji błędów ortograficznych, interpunkcyjnych, stylistycznych, dostosowania do zasad obowiązujących w czasopiśmie lub poprawienia warstwy językowej tekstu.
   
   

Szczególne zasady dotyczące publikowania recenzji

1. Recenzje (omówienia i noty recenzyjne) zgłaszane do czasopisma powinny być napisane w języku polskim, angielskim albo niemieckim. Do artykułów recenzyjnych stosuje się ogólne zasady dotyczące publikowania artykułów naukowych, w tym obowiązek przeprowadzenia procedury recenzyjnej.
   
   
2. Recenzje powinny dotyczyć – istotnych dla rozwoju nauki – książek, serii wydawniczych, czasopism, których przedmiotem jest przede wszystkim szeroko rozumiana problematyka historycznoprawna, w szczególności: historia prawa, historia ustroju, historia administracji, historia doktryn politycznych i prawnych, prawo antyczne. Redakcja zastrzega sobie prawo publikowania recenzji innych publikacji (historia, filozofia prawa, komparatystyka prawnicza) pod warunkiem obecności w nich wątków historycznoprawnych.
   
   
3. Recenzje powinny dotyczyć dzieł wydanych w okresie dwóch lat przed złożeniem recenzji do druku. Redakcja zastrzega sobie prawo do publikowania recenzji dzieł wydanych wcześniej.
   
   
4. Tytuł recenzji powinien sprowadzać się do oznaczenia: autora recenzowanego dzieła, jego tytułu, miejsce, wydawnictwo i datę wydania oraz liczbę stron, ISBN, ewentualnie numeru DOI, według schematu:

Nazwisko, Imię. Tytuł dzieła. Miejsce: Wydawnictwo, data wydania (liczba stron, ISBN, DOI). 

5. Do recenzji należy dołączyć słowa kluczowe w języku polskim i angielskim.
   
   
6. Recenzja powinna mieścić się w przedziale 0,1 do 0,5 arkusza wydawniczego (4 tys. – 20 tys. znaków ze spacjami). Limit nie dotyczy artykułów recenzyjnych, co do których stosuje się ogólne zasady dotyczące artykułów naukowych.

Szczególne zasady dotyczące publikacji w dziale „Kronika naukowa”

1. W dziale kroniki naukowej publikowane są nierecenzowane teksty stanowiące sprawozdania z wydarzeń lub innych przedsięwzięć o charakterze naukowym (konferencji, sympozjów, seminariów itp.). Ponadto w dziale publikowane są kroniki naukowe stanowiące zbiorcze sprawozdanie z wydarzeń naukowych w danym kraju (dalej: „kroniki”).
   
   
2. Teksty w dziale Kroniki naukowej mogą być sporządzone w języku polskim lub angielskim. Kroniki powinny być napisane w języku angielskim.W zakresie wymagań edytorskich do raportów z projektów badawczych stosuje się zasady ogólne.
   
   
3. Kroniki powinny dotyczyć wydarzeń naukowych takich jak: konferencje i inne wydarzenia, najważniejsze publikacje itd., które są istotne dla rozwoju nauki i których przedmiotem jest przede wszystkim szeroko rozumiana problematyka historycznoprawna, w szczególności: historia prawa, historia ustroju, historia administracji, historia doktryn politycznych i prawnych, prawo antyczne.
   
   
4. Kroniki powinny obejmować wydarzenia, które miały miejsce w danym roku.
   
   
5. Tytuł kroniki powinien być ograniczony do słów „Kronika Naukowa” oraz zasięgu terytorialnego i czasowego danej kroniki.
   
   
6. Do tekstów w dziale Kroniki naukowej należy dołączyć słowa kluczowe w języku polskim i angielskim.
   
   
7. Kronika powinna mieścić się w przedziale do 0,75 arkusza wydawniczego (30.000 znaków wraz z odstępami). 
   
   

Szczególne zasady dotyczące publikowania raportów z projektów badawczych

1. Za raport z projektu badawczego uznawane będzie sprawozdanie z przebiegu:
   
   
2. projektu badawczego (krajowego, zagranicznego, międzynarodowego) trwającego powyżej jednego roku i obejmującego więcej niż jedno zadanie, bądź

1. cyklu mniejszych projektów owiązanych przedmiotowo, łącznie obejmujących więcej niż jedno zadanie, wyraźnie powiązanych tematycznie.
   
   
2. Redakcja zastrzega sobie prawo przyjmowania jedynie raportów związanych tematycznie z profilem czasopisma, w szczególności z zakresu historii państwa i prawa, ustroju, administracji, doktryn politycznych i prawnych, a także studiów nad kulturą prawną i dziedzictwem prawnym (w tym prowadzonych w innych niż nauki prawne dyscyplinach humanistycznych i społecznych).
   
   
3. Raporty z projektów badawczych zgłaszane do czasopisma powinny być napisane w języku polskim bądź angielskim.
   
   
4. W zakresie wymagań edytorskich do raportów z projektów badawczych stosuje się zasady ogólne.
   
   
5. Redakcja deklaruje przyjęcie maksymalnie jednego raportu (niekoniecznie końcowego) z danego projektu bądź cyklu projektów, nie wykluczając równoczesnego publikowania sprawozdań z konkretnych wydarzeń odbywanych w ramach tychże jako notek w dziale Kroniki naukowej.
   
   
6. Do raportu z projektu badawczego należy dołączyć słowa kluczowe w językach polskim i angielskim.
   
   
7. Maksymalna objętość raportu z projektu badawczego wynosi:
   
   
8. dla projektów trwających do 3 lat: 5000 znaków ze spacjami (1/8 arkusza wydawniczego tekstu);

1. dla projektów trwających ponad 3 lata: 8000 znaków ze spacjami (1/5 arkusza wydawniczego tekstu).

Instrukcja wydawnicza

Tekst główny

- Czcionka Times New Roman, wielkość 12, odstęp 1,5, brak dodatkowych odstępów pomiędzy akapitami.

- Nowy akapit powinien rozpoczynać się wcięciem. Nie dotyczy to abstraktu, a także pierwszego akapitu w danym rozdziale lub podrozdziale (brak wcięcia).

- W tekstach angielskich, wszystkie wyrazy (wyjąwszy przyimki i spójniki) w tytule artykułu należy rozpoczynać wielką literą.

- Należy za pierwszym razem podawać pełne imię i nazwisko osób wspominanych w tekście, chyba że naprzeciw stoją szczególne względy, w tym wynikające z ochrony danych osobowych; w kolejnych przywołaniach należy podawać wyłącznie pełne nazwisko (bez inicjału imienia).

- Tytuły przywoływanych w tekście głównym publikacji należy podawać kursywą.

- Tytuły przywoływanych w tekście głównym referatów i innych wystąpień ustnych, tytuły rozdziałów itp. należy podawać „w cudzysłowie”.

- Terminy obcojęzyczne w stosunku do tekstu publikacji należy podawać kursywą.

- Cytaty o objętości do trzech linijek zamieszcza się w cudzysłowie: „”. W przypadku tekstów obcojęzycznych należy stosować cudzysłów amerykański: “ ”. W przypadku cytatu w cytacie, w celu zaznaczenia cytatu wewnętrznego należy zastosować cudzysłów francuski: « ».

- Cytaty o objętości powyżej trzech linijek są wyróżniane w bloczku (bez cudzysłowu), wielkość czcionki 10.

- Przypisy stawiane są przed kropką kończącą wyrażenie. W przypadku tekstów obcojęzycznych przypisy stawiane są za kropką kończącą wyrażenie.

-  Jako podstawowych należy używać nawiasów okrągłych: ( ); nawiasy graniaste: [ ], należy stosować jako nawiasy wewnętrzne (nawiasy w nawiasie). W przypadku opuszczeń, uzupełnień lub komentarzy autorskich w cytatach należy używać nawiasów graniastych, np.: [...], [Lorem ipsum – przyp. AA]. Nawiasów graniastych należy również używać w celu wprowadzenia skrócenia w bibliografii załącznikowej, np.: Archiwum Główne Akt Dawnych [AGAD], a także skrócenia w źródłach klasycznych (zob. niżej).

- W przypadku podawania zakresów numerów stron, lat, jednostek redakcyjnych tekstów normatywnych (np. artykułów czy paragrafów) itp. należy stosować półpauzę: –. W szczególności nie należy stosować dywizu: -. Przykłady:
„na stronach 120–141”, „w latach 1939–1945”, „w art. 11–20”, „w §§ 2–9”

- Nazwy epok należy pisać małą literą (odrodzenie, renesans), chyba że wielka litera jest w tytule cytowanej pozycji.

- Dekady należy zapisywać słownie, np.: lata sześćdziesiąte (nie: 60.). Daty dzienne w tekście głównym należy zapisywać według schematu: 1 stycznia 2024 r. (nazwa miesiąca słownie), natomiast w przypisach według schematu: 1.01.2024 r. (miesiąc określony liczbą).

- Należy stosować skrócone zapisy: r. (rok), w. (wiek), s. (strona) oraz skrócone zapisy stopni i tytułów naukowych. Wszystkie inne (m.in., tzw., np., itp., itd., pt.) w tekście głównym należy rozwijać, natomiast w przypisach i nawiasach pozostawić w wersji skróconej.

Skróty

Skróty stosowane w tekście należy wskazać zbiorczo na końcu nadsyłanego tekstu.


Zapis bibliograficzny (przypisy dolne i bibliografia załącznikowa)

•  Przypisy: czcionka Times New Roman, wielkość 10, odstęp 1,0.
•  Na końcu tekstu należy zamieścić bibliografię załącznikową. W ramach bibliografii należy stosować następujący podział:
•  Źródła archiwalne / Primary archival sources
•  Starodruki i źródła drukowane / Primary printed/edited sources
•  Źródła prawne / Legal sources
•  Opracowania / Secondary sources
•  Źródła internetowe / Internet sources
  
  

Zapis w bibliografii załącznikowej oraz skrócony zapis w przypisach (zgodny ze stylem Chicago).
Informacje ogólne

- Proszę odróżniać półpauzę [–] od dywizu [-]. W zakresie numerów stron w zapisie bibliograficznym (w bibliografii załącznikowej i przypisach dolnych) należy stosować półpauzę [–], podobnie jak w tekście głównym.

- W skróconym zapisie w szczególności nie stosować: idem, op.cit., dz.cyt., tenże, taż, tegoż itp.

- W przypadku odwołania się do tego samego dzieła w kolejnym przypisie należy stosować zapis Ibid. 

- W bibliografii załącznikowej nie należy stosować skrótów dla czasopism.

- W przypadku publikacji wielotomowych, należy podawać numer tomu, części, zeszytu itp. w formie skrótowej (t., cz., z. itd.) i z wykorzystaniem cyfr arabskich, nawet jeśli w wydaniu stosowane są liczby rzymskie. Po numerze tomu, części, zeszytu należy podać, po dwukropku, tytuł tomu kursywą (jeśli istnieje).

- W przypadku publikacji lub redakcji wieloautorskiej w bibliografii należy wymienić wszystkich autorów lub redaktorów cytowanego dzieła. Jeśli liczba redaktorów jest większa niż 3, należy po wymienieniu pierwszego redaktora użyć skrótu et. al.  Kolejnych autorów lub redaktorów należy oddzielać średnikiem [;]. W przypisach nazwiska autorów należy rozdzielać przecinkiem.

- Jeśli liczba miejsc wydania jest większa niż 3, można po wymienieniu pierwszego miejsca użyć skrótu w nawiasie graniastym [et. al.].

- W przypadku tekstów obcojęzycznych, umieszczone w bibliografii załącznikowej pozycje w językach niekongresowych (tzn. innych niż j. angielski, niemiecki, francuski, włoski, hiszpański) powinny zawierać, po tytule oryginalnym, tłumaczenie tytułu na język tekstu (w nawiasie graniastym).

- W przypadku tytułów zapisanych alfabetem niełacińskim w bibliografii załącznikowej należy, po tytule oryginalnym, w nawiasie graniastym umieścić tytuł transliterowany według zasad obowiązujących w języku tekstu.

Przykłady:

Źródła klasyczne:

Nazwisko, imię [skrót nazwiska zgodny z wykazem skrótów w Oxford Classical Dictionary (https://oxfordre.com/classics/page/3993; dalej: OCD]. Pełny tytuł kursywą [skrót tytułu zgodnym z wykazem skrótów OCD].

Należy stosować wyłącznie skróty imion/nazwisk ujęte w wykazie OCD. W przypadku tytułów skróty należy stosować wyłącznie w przypadku odwoływania się do pierwotnej wersji językowej źródła; przy tłumaczeniach należy zachować zwyczajne zasady cytowania źródeł / edycji źródłowych.

Bibliografia: Cicero, Marcus Tullius [Cic.]. De officiis [Off.].

Cytowanie: Cic., Off. 2,24.

Bibliografia: Cicero, Marcus Tullius [Cic.]. De officiis. Przeł. Walter Miller. London: William Heinemann; Cambridge, Mass.: Harvard University Press, 1961.

Cytowanie: Cic., De officiis, 2,24.

Monografia

Nazwisko, imię. Pełny tytuł kursywą. (W przypadku tłumaczenia pracy obcojęzycznej: Przeł. imię i nazwisko tłumacza). Miejsce wydania: wydawca, data wydania.

Bibliografia: Płaza, Stanisław. Historia prawa w Polsce na tle porównawczym. Cz. 2: Polska pod zaborami. Kraków: Księgarnia Akademicka, 1998. DOI.

Cytowanie: Płaza, Historia prawa, cz. 2, 145.

Bibliografia: Le Goff, Jacques. Kultura średniowiecznej Europy. Przeł. Hanna Szumańska-Grossowa. Gdańsk–Warszawa: Wydawnictwo Marabut, Oficyna Wydawnicza VOLUMEN, 2002. DOI.

Cytowanie: Le Goff, Kultura, 322–4.

Bibliografia: Malec, Jerzy; Uruszczak, Wacław, red. Dawne prawo i myśl prawnicza. Prace historyczno-prawne poświęcone pamięci Wojciecha Marii Bartla. Kraków: Księgarnia Akademicka, 1995. DOI.

Cytowanie: Malec, Uruszczak, Dawne prawo, 13.

Rozdział w monografii zbiorowej

Nazwisko, Imię. „Pełny tytuł rozdziału antykwą w cudzysłowie”. W: Tytuł tomu zbiorowego kursywą, redaktorzy według schematu imię nazwisko, pełen zakres stron. Miejsce wydania: wydawca, data wydania. DOI.

Bibliografia: Bardach, Juliusz. „Geneza romanizacji II Statutu litewskiego”. W: Dawne prawo i myśl prawnicza. Prace historyczno-prawne poświęcone pamięci Wojciecha Marii Bartla, red. Jerzy Malec, Wacław Uruszczak, 191–206. Kraków: Księgarnia Akademicka, 1995. DOI.

Cytowanie: Bardach, „Geneza romanizacji”, 193.

Artykuł w czasopiśmie
Nazwisko, imię. „Pełny tytuł antykwą w cudzysłowie”. Tytuł czasopisma kursywą rocznik, numer w ramach rocznika (rok): pełen zakres stron. DOI.

Bibliografia: Lesiński, Bogdan. „W sprawie postanowienia statutu warckiego o cechach”. Czasopismo Prawno-Historyczne 8, z. 1 (1956): 286–290. DOI.

Cytowanie: Lesiński, „W sprawie postanowienia”, 287.

Źródło drukowane

Nazwisko, imię wydawcy(ów), wyd/oprac. Pełny tytuł kursywą. Miejsce wydania: wydawnictwo, data wydania. DOI.

W przypadku wydawnictw takich jak kodeksy dyplomatyczne numer strony można zastąpić numerem dokumentu, można także podawać datę wytworzenia źródła. W przypadku wielokrotnego powoływania źródła zaleca się zaproponowanie skrótu.


Bibliografia: Sułkowska-Kuraś, Irena; Kuraś, Stanisław, wyd. Zbiór dokumentów małopolskich. Cz. 5: Dokumenty z lat 1401–1440. Wrocław–Warszawa–Kraków: Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, 1970. [= ZDM 5]

Cytowanie: ZDM 5, nr 1175 z 17.12.1404.

Bibliografia: Kutrzeba, Stanisław, wyd. „Zbiór aktów do historyi ustroju i sądów prawa polskiego i kancelaryi sądowych województwa krakowskiego z wieku XVI-XVIII”. W: Archiwum Komisji Prawniczej, t. 8, cz. 2. Kraków: Nakładem Polskiej Akademii Umiejętności, 1909.

Cytowanie: Kutrzeba, Zbiór aktów, nr 54 z 15.07.1598.

Źródło archiwalne

Bibliografia: 
Archiwum Główne Akt Dawnych [AGAD]
Metryka Koronna [MK]: t. 45.

Cytowanie: AGAD, MK 45, 56v.

Bibliografia:
Archiwum Narodowe w Krakowie [ANK]

dokument depozytowy, sygn. 122.

Cytowanie: ANK, dok. dep. 122.

Akt prawny z oficjalnego publikatora

W przypadku publikatorów zagranicznych należy stosować zwyczajowy zapis danego publikatora. W wykazie skrótów należy podać niezbędne skrócenia oficjalnych publikatorów. Należy zwracać uwagę na podawanie pełnych, oficjalnych tytułów cytowanych aktów normatywnych.

Akty normatywne należy podawać w bibliografii w kolejności wynikającej z hierarchii tj.: umowy międzynarodowe, konstytucje i inne ustawy zasadnicze, ustawy i akty o randze równorzędnej (rozporządzenia, dekrety z mocą ustawy itd.), rozporządzenia wykonawcze i inne akty niższego rzędu, a w obrębie tej samej kategorii – w kolejności chronologicznej.

Bibliografia: Rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 11 lipca 1932 r. Kodeks karny (Dz.U. 1932 nr 60 poz. 571).

Cytowanie: Kodeks karny z 1932 r. (Dz.U. 1932 nr 60 poz. 571).

Publikacja internetowa

Nazwisko, imię. „Pełny tytuł”. Adres strony [dostęp: data dzienna].

Bibliografia: Osiecki, Grzegorz. „Umowa gazowa z Rosją podzieliła dwóch kluczowych ministrów: gospodarki i spraw zagranicznych”. https://forsal.pl/artykuly/409638,umowa-gazowa-z-rosja-podzielila-dwoch-kluczowych-ministrow-gospodarki-i-spraw-zagranicznych.html (dostęp: 16.11.2011).

Cytowanie: Osiecki, „Umowa”.


Zasady dotyczące „Ghostwriting” i „guest authorship”
Redakcja „Krakowskich Studiów z Historii Państwa i Prawa” dokłada wszelkich starań, by zachować najwyższe standardy publikacji naukowych. Z tego względu nieakceptowane będą jakiekolwiek przejawy „ghostwriting” i „guest authorship”. „Ghostwriting” to sytuacja, w której pomimo znacznego udziału w przygotowaniu tekstu osoba taka nie została wskazana jako współautor tekstu lub nie zostały jej złożone wyraźne podziękowania w treści artykułu. „Guest authorship” polega na uwzględnieniu wśród autorów osoby, której wkład w przygotowanie artykułu był znikomy lub żaden. Redakcja zastrzega sobie prawo ujawniania wszelkich tego typu sytuacji.