Osoby publikujące w "Zarządzaniu w Kulturze" zachęcamy do korzystania z systemu identyfikacji autorów ORCID.

ORCID identifier (Open Researcher and Contributor ID) jest popularnym narzędziem w komunikacji naukowej służącym jednoznacznej identyfikacji autora oraz jego publikacji. Zachęcamy do rejestracji w bazie ORCID i posługiwania się unikalnym numerem.
Bezpłatnej rejestracji można dokonać na stronie: https://orcid.org/

Zasady kwalifikowania i odrzucania publikacji. Wskazówki dla autorów tekstów zamieszczanych w czasopiśmie „Zarządzanie w Kulturze”.

1.      Wstępnej weryfikacji artykułów naukowych dokonuje Redakcja Czasopisma. Polega ona na stwierdzeniu, czy dany artykuł jest zgodny z profilem Czasopisma oraz ocenie jego jakości.

2.      Redakcja Czasopisma zwraca uwagę na spełnienie przez artykuł przynajmniej jednego z poniższych kryteriów:

a) artykuł oparty jest na własnych badaniach, a tym samym nowych źródłach naukowych (ujęcie zalecane),

b) artykuł jest krytycznym przeglądem polskiego lub zagranicznego stanu badań w danym obszarze,

c) artykuł propaguje wyniki polskich lub zagranicznych badań naukowych w językach kongresowych.

Wszystkie publikowane artykułu powinny stanowić twórcze wyjaśnienie problemu badawczego / rozstrzygnięcie hipotezy badawczej. Redakcja Czasopisma może w uzasadnionych okolicznościach przyjąć do druku artykuł niespełniający powyższych kryteriów.

3.      Tekst przyjęty przez Redakcję przesyłany jest dwóm niezależnym Recenzentom naukowym. Do obowiązków Recenzentów należy:

a) wypowiadanie się w zakresie jakości artykułu (w szczególności: spójności treści z tytułem, oceny merytorycznej artykułu, wykorzystania literatury i źródeł, oryginalności artykułu i ustaleń merytorycznych, poprawności metod badawczych, sugerowanych zmian i poprawek, wyczerpania tematu, zakresu wykorzystanych materiałów),

b) weryfikacja tekstu w zakresie jego zgodności z wymogami prawa autorskiego,

c) wypowiadanie się w zakresie poprawności konstrukcji i poprawności językowej artykułu.

4.      Wskazówki techniczne dotyczące przygotowania materiałów do publikacji.

Prosimy o przysyłanie tekstów na adres: czasopismo.zwk@uj.edu.pl.

Przyjmowane są wyłącznie pliki w rozszerzeniu .doc (Word 97 lub wyższy). Czcionka 12 punktów Times New Roman, interlinia 1,5, lewy margines 3 cm, pozostałe ok. 2,5 cm. Objętość tekstu nie powinna przekraczać 20 stron standardowego maszynopisu (jedna strona to 1800 znaków). Ilustracje i ryciny przeznaczone do publikacji muszą mieć dobrą jakość, ujednoliconą formę i opisy, dotyczy to szczególnie wielostronicowych wklejek o bardzo różnorodnym materiale ilustracyjnym, do którego wglądówki są podstawą redakcji technicznej i przyspieszają prace nad publikacją. Każda ilustracja powinna być dostarczona w postaci odrębnego pliku z podaniem jego nazwy (wszystkie pliki zebrane w jednym folderze) i wydruku w tekście lub na osobnej stronie. Fotografie: pliki *tif o rozdzielczości nie mniejszej niż 300 dpi przy wymaganych wymiarach reprodukcji lub oryginały dobrej jakości, umożliwiającej wykonanie skanu. Wykresy – wykonane w Corel Draw lub Microsoft Excel (jeśli muszą być w trakcie prac poddawane edycji). Rysunki – w postaci plików *cdr lub kontrastowe, dobrej jakości oryginały do reprodukcji.

5.      Zalecana struktura artykułu naukowego publikowanego w „Zarządzaniu w Kulturze” - standard dla Autorów

Odpowiednia struktura artykułu naukowego podnosi jego ogólną wartość i wpływa na ostateczną ocenę. W celu zachowania poprawnej struktury zaleca się stosowanie podejścia IMRAD (Introduction, Methods, Results, and Discussion).

Tekst powinien być opracowany zgodnie z poniższym schematem:

INFORMACJE OGÓLNE

imię i nazwisko

tytuł / stopień naukowy

afiliacja

adres e-mail (w przypadku kilku autorów, adres autora wskazanego do prowadzenia korespondencji)

adres do wysyłki egzemplarzy autorskich i umowy

TYTUŁ

W języku polskim i angielskim. Powinien być relatywnie krótki, ale precyzyjnie oddawać istotę artykułu.

ABSTRAKT

W języku polskim i angielskim. Powinien zawierać zwięzłą prezentację badań, przyjętej metodologii, osiągniętych rezultatów i wniosków. Maksymalnie 200 słów.

SŁOWA KLUCZOWE

W języku polskim i angielskim. Maksymalnie 5.

WPROWADZENIE

We wprowadzeniu należy przedstawić cel (cele) pracy. Wymagane jest również określenie problemu badawczego, sformułowanie hipotezy (hipotez) lub pytania (pytań badawczych). Ważne jest także zaprezentowanie tła epistemologicznego: perspektywy badawczej lub określonego paradygmatu naukowego.

Wprowadzenie można uzupełnić krótkim komentarzem, będącym esencjonalnym i ciekawym wstępem do właściwej części pracy.

PRZEGLĄD LITERATURY

Niezbędne jest nakreślenie kontekstu dotychczasowego dorobku naukowego, odnoszącego się do tematyki artykułu. Po pierwsze, należy dotrzeć do aktualnych artykułów naukowych pochodzących z najważniejszych w danej dyscyplinie czasopism, po drugie do publikacji (artykułów i monografii), będących pierwotnym źródłem wiedzy na dany temat.

MATERIAŁY I METODY

Istotne jest zaprezentowanie tego: w jaki sposób pozyskano materiał badawczy (jakie w ramach badań ilościowych i/lub jakościowych zastosowano metody i techniki, jaką grupę badawczą wzięto pod uwagę i dlaczego, gdzie przeprowadzono badania, w jakim czasie, jak długo i z jakich etapów składało się badanie), jakie dane empiryczne pozyskano, jaką wykorzystano metodę interpretacyjną.

REZULTATY

W tym miejscu należy przedstawić dokładne wyniki badań wraz z ich omówieniem i interpretacją. Zaprezentowanie rezultatów nie powinno mieć wyłącznie syntetycznej postaci (wykresy, tabele, modele, ilustracje, cytaty), ale także pogłębioną: opisową, refleksyjną, krytyczną. Zalecane jest, by opis miał postać przemyślaną; podział i kolejność prezentacji poszczególnych wyników badań powinna być logiczna, spójna i oryginalna. 

DYSKUSJA

Wyniki badań należy również omówić pod kątem ich znaczenia naukowego. Zarówno w odniesieniu do aktualnego stanu badań i teorii naukowych, jak i do badań, które będzie można zrealizować w przyszłości. Omówienie należy podsumować stosownymi wnioskami.

W dyskusji można także zastanowić się nad mocnymi i słabymi stronami przeprowadzonych badań. Stanowi ona również rodzaj zakończenia, będącego esencjonalnym podsumowaniem całości.

BIBLIOGRAFIA

Bibliografia stanowi integralny element artykułu. Opisy bibliograficzne należy podawać w jednolitej formie. Prosimy o stosowanie zapisów bibliograficznych w „stylu harwardzkim”. W bibliografii należy wymienić jedynie źródła przywołane w tekście. Nie podaje się źródeł przywołanych za innymi autorami. Bibliografia powinna być uporządkowana alfabetycznie.

 

Zapis przypisów w tekście

W nawiasie zwykłym umieszczamy nazwisko osoby, do której odnosi się cytat i rok wydania - jeśli przywołujemy konkretną myśl lub cytat po dwukropku dodajemy numer strony/stron. Pełne informacje bibliograficzne znajdują się w spisie umieszczonym na końcu tekstu.

Przykład - (Orzechowski 2015: 327-331)

 

W przypadku kilku prac tej samej osoby wydanych w tym samym roku, rozróżniamy je poprzez dodanie po roku odpowiednio litery a, b, c …

Przykład - (Orzechowski 2015a: 330).

 

Jeśli publikacja stworzyły dwie osoby, ich nazwiska oddzielamy przecinkiem.

Przykład - (Hodgson, Cicmil 2006).

 

Jeśli publikację stworzyło trzy lub więcej osób, podajemy dwa pierwsze nazwiska, a następnie „et al.” i rok publikacji.

Przykład - (Bachórz, Ciechorska-Kulesza et al. 2014).

 

W przypadku prac zbiorowych redagowanych przez kilka osób, podajemy nazwisko pierwszego redaktora bądź redaktorki całego tomu.

Przykład - (Küpers red. 2017)

 

Zapisy w bibliografii na końcu artykułu

Bibliograficzna lista referencyjna pojawia się na końcu tekstu w kolejności alfabetycznej nazwisk osób cytowanych w artykule. Pozycje pojawiają się wedle wzoru: nazwisko pierwszego autora lub autorki, imię (rok wydania), Tytuł publikacji, miejsce wydania: wydawnictwo.

- Przykład: Arbiszewski, Krzysztof (2008), Poznanie, zbiorowość, polityka: analiza teorii aktora-sieci Bruno Latoura, Kraków: Universitas.

 

W wypadku publikacji książkowej kilku autorów bądź autorek zapis wygląda następująco: nazwisko, imię, imię nazwisko (rok wydania), tytuł publikacji, miejsce wydania: wydawnictwo.

- Przykład: Law, John, John Hassard (1999), Actor Network Theory and After, Oxford: Blackwell.

 

W wypadku cytowania rozdziałów w publikacjach książkowych zapis wygląda następująco:

nazwisko, imię (rok publikacji), "tytuł rozdziału”, [w:] imię redaktora bądź redaktorki tomu, nazwisko (red.), tytuł publikacji, miejsce wydania: wydawnictwo, strony.

- Przykład: Glinka, Beata (2015), „Przedsiębiorczość humanistyczna”, [w:] Bogusław Nierenberg, Roman Batko, Łukasz Sułkowski (red.), Zarządzanie humanistyczne, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, s. 130-150.

 

W wypadku cytowania artykułu jednego autora bądź autorki w czasopiśmie zapis wygląda następująco: nazwisko, imię (rok wydania), tytuł artykułu, „czasopismo”, tom nr, strony.

- Przykład: Gierat-Bieroń, Bożena (2017), Europeizacja top-down w kulturze jako efekt polityki kulturalnej UE, „Zarządzanie w Kulturze”, tom 18 nr 4, 493-510.

 

W wypadku cytowania artykułu kilku autorów bądź autorek w czasopiśmie zapis wygląda następująco: nazwisko pierwszej autorki, imię, imię drugiego autora nazwisko (rok wydania), tytuł artykułu, „czasopismo”, tom nr, strony.

- Przykład: Kowalski, Krzysztof, Barbara Törnquist-Plewa (2017), Europeizacja dziedzictwa. O moralnym zaangażowaniu pewnego pojęcia, „Zarządzanie w Kulturze”, tom 18 nr 4, 549-569.

 

W wypadku cytowania artykułu dostępnego w internecie zapis wygląda następująco: nazwisko, imię (rok publikacji), tytuł artykułu, „czasopismo”, tom nr [dok. elektr.], dostęp online: adres strony www [odczyt: data].

- Przykład: Kopciński, Jacek (2015), Festiwalizacja teatru?, „Teatr ”, nr 6, [dok. elektr.], dostęp online: http://www.teatr-pismo.pl/przestrzenie-teatru/1163/festiwalizacja_teatru/  [odczyt: 14 marca 2018].

 

W wypadku cytowania strony internetowej zapis wygląda następująco: nazwa strony, strona internetowa, dostęp online: adres url [odczyt: data].

- Przykład: Teatr Stary, strona internetowa, dostęp online: http://stary.pl/pl/ [odczyt: 14 marca 2018].

 

W wypadku cytowania innego źródła internetowego zapis powinien zawierać możliwie jak najwięcej elementów, w tym na przykład: nazwisko lub pseudonim lub tytuł strony lub opis zawartości, dostęp online: adres url [odczyt: data].

- Przykład: Louvre - online tours, dostęp online: https://www.louvre.fr/en/visites-en-ligne [odczyt: 19 maja 2022].

 

W wypadku cytowania źródła niepublikowanego zapis powinien zawierać jak najwięcej dostępnych elementów, na przykład: nazwisko, imię, nazwa wystąpienia, wystąpienie wygłoszone data w ramach nazwa konferencji, miejsce wystąpienia, miasto.

- Przykład: King, Carey, What is economy? Even open eyes see different perspectives, wystąpienie ogłoszone 17 listopada 2021 w ramach konferencji Open Eyes Economy Summit, ICE Krakow Congress Centre, Kraków.

 

Proponowany układ może podlegać modyfikacjom w zależności od charakteru artykułu. Zaleca się jednak, by struktura były przejrzysta i odpowiadała przyjętym standardom naukowym.

 

Redakcja zastrzega sobie prawo do wprowadzania niewielkich korekt do nadsyłanych artykułów. W przypadku większych modyfikacji, obejmujących stronę merytoryczną tekstu, wszystkie zmiany są konsultowane z Autorami. Do prac redakcyjnych będą przekazywane wyłącznie artykuły przygotowane zgodnie z przedstawionym standardem technicznym (przypisy, bibliografia, przygotowanie pliku z tekstem i ewentualnych plików dodatkowych).

 

6.      Zapora ghost writing i guest autorship

Z „ghostwriting” mamy do czynienia wówczas, gdy ktoś wniósł istotny wkład w powstanie publikacji, bez ujawnienia swojego udziału jako jeden z autorów lub bez wymienienia jego roli w podziękowaniach zamieszczonych w publikacji. Z „guest authorship” („honorary authorship”)  - gdy udział autora jest znikomy lub w ogóle nie miał miejsca, a pomimo to jest autorem/współautorem publikacji. Aby przeciwdziałać przypadkom „ghostwriting”, „guest authorship” Redakcja Czasopisma wprowadza następujące procedury: 

a) Redakcja wymaga od autorów publikacji ujawnienia wkładu poszczególnych autorów w powstanie publikacji (z podaniem ich afiliacji oraz kontrybucji, tj. informacji kto jest autorem koncepcji, założeń, metod, protokołu itp. wykorzystywanych przy przygotowaniu publikacji), przy czym główną odpowiedzialność ponosi autor zgłaszający manuskrypt.

b) „Ghostwriting”, „guest authorship” są przejawem nierzetelności naukowej, a wszelkie wykryte przypadki będą demaskowane, włącznie z powiadomieniem odpowiednich podmiotów (instytucje zatrudniające autorów, towarzystwa naukowe, stowarzyszenia edytorów naukowych itp.).

c)   Redakcja wymaga informacji o źródłach finansowania publikacji, wkładzie instytucji naukowo-badawczych, stowarzyszeń i innych podmiotów („financial disclosure”).

d) Redakcja dokumentuje wszelkie przejawy nierzetelności naukowej, zwłaszcza łamania i naruszania zasad etyki obowiązujących w nauce.