„Zoon Politikon” stosuje styl przypisów Amerykańskiego Towarzystwa Psychologicznego (APA).

Przypisy w tekście: (Park, 1931, p. 130)(Park & Burgess, 1921; Park, 1931)

Bibliografia (przykłady):

Książki: Goldberg, D. T. (1990). The anatomy of racism. Minneapolis, MN: University of Minnesota Press.

Rozdziały: Goar, C. (2008). Experiments in black and white: Power and privilege in experimental methodology. W: T. Zuberi & E. Bonilla-Silva (Red.), White logic, white methods: Racism and methodology (ss. 153-163). Lanham, MD: Rowman and Littlefield.

Artykuły w czasopismach naukowych: Harper, S., Davis, R., Jones, D., McGowan, B., Ingram, T., i Platt, S. (2011). Race and racism in the experiences of black male resident assistants at predominantly white universities. Journal of College Student Development, 52(2), 1543-3382. https:// doi.org/ 10.1353/csd.2011.0025

Źródła internetowe: Batty, D. (2019). Universities failing to address thousands of racist incidents. The Guardian. Retrieved November 10, 2019, fromhttps://www.theguardian.com/world/2019/oct/23/universities-failing-to-address-thousands-of-racist-incidents

Więcej przykładów i wyjaśnień dotyczących stylu APA można znaleźć na https://apastyle.apa.org/lub w krótkim przewodniku APA for Academic Writing. [PDF]

Prosimy o przygotowanie bibliografii (w porządku alfabetycznym) według powyższego schematu.

Przywołania osobowe: prosimy o rozwinięcie inicjału/ów imion przywołanych w tekście po raz pierwszy; w kolejnych przywołaniach stosujemy już tylko nazwiska (bez inicjałów).

Tytuły w tekście: tytuły wszystkich publikacji w tekście podajemy bez cudzysłowu, kursywą (z wyjątkiem nazw aktów prawnych zapisywanych pismem prostym).

Przypisy dolne: prosimy o stosowanie przypisów dolnych wyłącznie w celu wyjaśnień czy komentarzy (nie jako formę odniesień bibliograficznych); czcionka Georgia, rozmiar 10 pt, interlinia 1 wiersz (odstępy między wierszowe pojedyncze), wyrównanie tekstu do obu marginesów (wyjustowanie), brak wcięcia akapitowego.

Równania, tabele, wykresy: powinny być umieszczone w tekście, wyśrodkowane, ponumerowane i opisane; teksty w tabelach: Calibri, rozmiar 8-9 pt w zależności od liczby kolumn, interlinia pojedyncza. Szerokość tabel i pozostałych materiałów graficznych nie może przekraczać 12 cm.

Równaniaw tekście powinny być oznaczone numeracją ciągłą, liczbami arabskimi w nawiasach na prawym marginesie. Złożone modele statystyczne (np. hierarchiczne modele regresji) powinny być zapisane również w postaci równań tam, gdzie to możliwe.

Tabele powinny być numerowane numeracją ciągła w kolejności, w jakiej pojawiają się w tekście, powinny zawierać tytuł informujący o zawartości tabeli oraz nagłówki kolumn i wierszy. Ogólne oznaczenia wykorzystane w tabeli powinny być wyjaśnione pod tabelą w postaci noty określającej np. oznaczenia poziomów istotności. Rodzaj wykorzystanych testów statystycznych (jednostronne/dwustronne) powinien być również wskazany w opisie tabeli. Wartości testów istotności p> 0.05 nie powinny być traktowane jako istotne. Należy unikać pionowych linii między kolumnami I poziomych linii za wyjątkiem linii nad pierwszym i poniżej ostatniego wiersza tabeli oraz linii poniżej nagłówków kolumn. W tabelach prezentujących rozkłady częstości lub odsetki należy zamieścić wartości marginesów lub wartości wskazujące łączną sumę.

Zasady prezentacji metodologii badań: teksty prezentujące wyniki badań empirycznych powinny zawierać rozdział przedstawiający metodologię zrealizowanych badań. W przypadku wtórnej analizy danych należy wskazać dokładnie źródło i zakres danych empirycznych. Opis metodologii badań powinien wskazywać wielkość i sposób doboru próby oraz ocenę jej reprezentatywności w stosunku do populacji (w przypadku badań sondażowych). W przypadku badań jakościowych należy wskazać sposób i kryteria doboru przypadków (np. osób badanych). W tekstach opartych na danych z badań sondażowych autorzy powinni wskazać brzmienie pytań będących wskaźnikami analizowanych zmiennych ukrytych oraz sposób konstrukcji mierników złożonych wraz z oceną ich trafności i rzetelności.

Procedura recenzowania

Wszystkie artykuły otrzymane przez redakcję poddawane są ocenie przez recenzentów wewnętrznych (redakcję pisma) oraz przez dwóch Recenzentów zewnętrznych [double peer rewiev]. Szczegółowa procedura recenzowania przedstawiona jest na poniższym schemacie.

Recenzent ma 3 tygodnie na sporządzenie recenzji tekstu – w razie niesporządzenia recenzji w terminie recenzent zostaje skreślony z listy recenzentów pisma. Głównymi kryteriami, którymi kierują się Recenzenci podczas oceny, są:

•    oryginalność problematyki i jej wkład w dotychczasowy stan wiedzy na dany temat;
•    logiczna spójność i klarowność wywodu;
•    jasność i jednoznaczność stawianych tez oraz argumentacji;
•    osadzenie wywodu w aktualnej literaturze przedmiotu i poparcie tez odpowiednią bibliografią;
•    poprawność językowa.

Zapraszamy do zapoznania się z Formularzem recenzji [PDF]

 

Zasady etyczne

OBOWIĄZKI AUTORÓW

Standardy raportowania: autorzy raportów z oryginalnych badań powinni przedstawić dokładny opis wykonanej pracy, a także obiektywne omówienie jej znaczenia. Dane bazowe powinny być dokładnie przedstawione w tekście. Artykuł powinien zawierać wystarczające szczegóły i odniesienia, aby umożliwić innym powtórzenie badania. Fabrykacja wyników i składanie fałszywych lub niedokładnych oświadczeń stanowi nieetyczne zachowanie i może spowodować odrzucenie lub wycofanie maszynopisu lub opublikowanego artykułu.

Oryginalność i plagiat: Autorzy powinni upewnić się, że napisali całkowicie oryginalne dzieło, a jeśli wykorzystali prace lub słowa innych, należy je za zacytować. Plagiat i fałszywe dane są nieakceptowalne.

Przechowywanie danych: Autorzy mogą zostać poproszeni o dostarczenie surowych danych do oceny redakcji. Powinni być przygotowali na publiczny dostęp do takich danych oraz powinni przechowywać takie dane przez pewien czas po publikacji pracy.

Wielokrotna lub jednoczesna publikacja: Autorzy nie powinni publikować tekstu opisującego zasadniczo te same badania w więcej niż jednym czasopiśmie. Jednoczesne przesłanie tego samego tekstu do więcej niż jednego czasopisma stanowi nieetyczne zachowanie wydawnicze i jest niedopuszczalne.

Autorstwo tekstu: Autorstwo powinno być ograniczone do tych, którzy wnieśli znaczący wkład w koncepcję, projekt, wykonanie lub interpretację opracowania artykułu. Wszyscy, którzy wnieśli swój wkład powinni być wymienieni jako współautorzy.

Autor odpowiadający za kontakt z czasopismem (corresponding author) powinien dopilnować, aby (a) wszyscy właściwi współautorzy zostali wymienieni w artykule, (b) żaden niewłaściwy autor nie został wymieniony w artykule, (c) wszyscy autorzy widzieli i zatwierdzili ostateczną wersję pracy oraz zgodzili się na jej przekazanie do publikacji.

Dokumentacja źródeł: Zawsze należy odpowiednio udokumentować wykorzystane prace innych osób. Autorzy powinny cytować publikacje, które miały wpływ na kształt zgłaszanego tekstu.

Podstawowe błędy w opublikowanych artykułach: Jeśli autor odkryje znaczący błąd lub niedokładność w swoim własnym opublikowanym dziele, obowiązkiem autora jest niezwłoczne powiadomienie redaktora lub wydawcy czasopisma o tym fakcie oraz współpraca z redaktorem w celu wycofania lub poprawienia pracy.