Debata na temat redukcjonizmu w biologii molekularnej: Podejście komplementarne Maxa Delbrücka

Abstrakt

W tym artykule omawiam koncepcyjne i eksperymentalne znaczenie Maxa Delbrücka dla początków biologii molekularnej (odtąd MB). W szczególności jego podejście do komplementarności i jego antyredukcyjne implikacje dla (epistemicznej) debaty redukcjonistycznej w MB.

Jeśli chodzi o konceptualne i eksperymentalne znaczenie Delbrücka, badam jego migrację od fizyki do biologii, a tym samym jego wpływ na rozwój MB. Podkreślam jego rolę jako centralnej postaci „The Phage Group”, czyli nieformalnej grupy naukowców, która wykorzystywała bakteriofagi jako eksperymentalne modele do badania pochodzenia i dziedziczności życia. Delbrück i „The Phage Group” wywarli ogromny wpływ na rozwój MB, którego kulminacją była wspólna nagroda Nobla w 1969 r. za odkrycia dotyczące mechanizmu replikacji i struktury genetycznej wirusów.

Ponadto badam komplementarność podejścia Delbrücka do wyjaśnień biologicznych. Komplementarność w biologii zakłada, że zjawiska biologiczne mogą wymagać stosowania wzajemnie wykluczających się opisów, ale wspólnie niezbędnych do zrozumienia procesów życiowych. Badam podejście Delbrücka do komplementarności, w szczególności debatę między redukcyjnymi i antyredukcyjnymi interpretacjami na jego temat. Opowiadam się za tą drugą interpretacją, sugerując, że Delbrück rozwinął antyredukcyjny pogląd na wyjaśnienia biologiczne, opowiadając się za niezależnym statusem wyjaśnień różnych dyscyplin biologicznych. Ponadto zajmuję się podejściem komplementarności w świetle antyredukcyjnej interpretacji ostatnich osiągnięć w MB, w szczególności możliwości znalezienia podejścia komplementarności w biologii systemowej, epigenetyce i selekcji granic.