Wytyczne dla autorów

Standardy

Objętość tekstów nie powinna przekraczać: artykuły – 60.000 znaków, artykuły recenzyjne – 20.000 znaków, glosy – 15.000 znaków, inne (materiały źródłowe, omówienia orzeczeń) – 40.000 znaków. Do materiałów należy dołączyć tytuł w j. polskim i angielskim, informacje o autorze wraz afiliacją, adresem e-mail i numerem telefonu autora/autorów. Do artykułów i glos należy dołączyć również streszczenie w j. polskim i angielskim (1500-2000 znaków). Tekst należy zgłosić przez stronę Przeglądu Konstytucyjnego.

W przypadku autorów będących studentami, do zgłoszenia należy dołączyć pozytywną opinię opiekuna naukowego o zgłaszanym tekście.

Wskazówki edytorskie

1. Czcionka: Times New Roman, rozmiar 12 dla tekstu głównego i 10 dla przypisów; marginesy standardowe: 2,5 cm; interlinia: 1,5 dla tekstu głównego i 1,0 dla przypisów; tekst wyrównany do lewej i prawej krawędzi (justowanie).

2. Formatowanie tekstu należy ograniczyć do niezbędnego minimum. Prosimy nie stosować wymuszonego justowania tekstu (Shift + Enter), funkcji nagłówków, wymuszania odstępów za pomocą wielokrotnej spacji i tym podobnych.

3. Tytuł opracowania powinien być maksymalnie zwięzły.

4. Pożądane jest stosowanie zwięzłych śródtytułów lub numerowanie poszczególnych części tekstu (1, 2, 3 itd.). Nie należy wyodrębniać zbyt dużej liczby podrozdziałów.

5. Istotne pojęcia można wyróżnić czcionką pogrubioną.

6. Zwroty obcojęzyczne oraz tytuły cytowanych prac zaznacza się kursywą.

7. Dłuższe cytaty umieszcza się w osobnym akapicie, stosując wcięcie tekstu z lewej strony na całej wysokości akapitu (tzw. cytat blokowy).

To jest cytat blokowy. To jest cytat blokowy. To jest cytat blokowy. To jest cytat blokowy. To jest cytat blokowy. To jest cytat blokowy. To jest cytat blokowy. To jest cytat blokowy.

8. Przypisy umieszcza się na dole strony, korzystając z funkcji automatycznego

9. W tekście głównym stosowane są powszechnie przyjęte skrótowce, także na oznaczenie aktów prawnych (k.c., k.p.k.). Przypisy należy zredagować wg standardów obowiązujących w Przeglądzie Konstytucyjnym.

10. Prosimy o dokładne przytaczanie tytułów publikacji, nazwisk redaktorów, numeracji czasopism, sygnatur orzecznictwa oraz publikatorów powoływanych aktów

Sporządzanie przypisów

Książki: inicjał imienia i nazwisko autora, tytuł kursywą, miejsce i rok wydania, strona:
            Górniok, Przestępczość gospodarcza i jej zwalczanie, Warszawa 1994, s. 199.

Dzieła z jednolitym współautorstwem: inicjały imion i nazwisko autorów, tytuł kursywą, miejsce i rok wydania, strona:
            Wróbel, A. Zoll, Polskie prawo karne. Część ogólna, Kraków 2012, s. 50.

Prace w dziełach zbiorowych: inicjał imienia i nazwisko autora, tytuł pracy kursywą, „w:” bez nawiasów, tytuł dzieła kursywą, skrót „red.” bez nawiasów, inicjał imienia i nazwisko redaktora/redaktorów, miejsce i rok wydania, strona:
            Zoll, Kwalifikacja prawna czynu i wina niepoczytalnego sprawcy, w: Okoliczności wyłączające winę. Materiały VI Bielańskiego Kolokwium Karnistycznego, red. J. Majewski, Toruń 2010, s. 10.

Komentarze: inicjał imienia i nazwisko autora, „w:” bez nawiasów, pełny tytuł komentarza kursywą, skrót „red.” bez nawiasów, inicjał imienia i nazwisko redaktora/redaktorów, miejsce i rok wydania, strona:
            Kardas, w: Kodeks karny. Część ogólna. Komentarz. Tom I. Komentarz do art. 1–116 k.k., red. A. Zoll, Warszawa 2007, s. 180.

W wypadku cytowania komentarzy dostępnych w systemach informacji prawnych (LEX, Legalis) można powoływać numery tez wraz ze wskazaniem przepisu, którego dotyczy komentarz (np. komentarz do art. 37b k.k., teza 4). Nie jest dopuszczalne cytowanie komentarzy z systemów informacji prawnej bez wskazania autora komentarza do konkretnego przepisu albo bez wskazania numeru tezy. Prosimy o uważne sprawdzenie autorstwa komentarza w wersji elektronicznej, przytoczenie pełnego tytułu komentarza wraz z nazwiskiem redaktora/redaktorów oraz jego miejsca i daty wydania.

Artykuł w czasopiśmie: inicjał imienia i nazwisko autora, tytuł kursywą, tytuł czasopisma w cudzysłowie (pełna nazwa), rocznik, numer/zeszyt/tom za pomocą skrótu nr/z./t. (proszę zwrócić uwagę na numerację przyjętą w danym czasopiśmie), strona:
            Górniok, Ochrona obrotu gospodarczego w Kodeksie karnym, „Państwo i Prawo” 1998, z. 9-10, s. 83.

Glosa w czasopiśmie: inicjał imienia i nazwisko autora, określenie orzeczenia, którego dotyczy glosa (z zastosowaniem skrótów SO, SA, SN itp., miesiąc cyfrą rzymską wg poniższego wzoru), tytuł czasopisma w cudzysłowie (pełna nazwa), rocznik, numer/zeszyt/tom, strona:
            Wąsek, Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z 22 stycznia 1985, IV KR 336/84, „Państwo i Prawo” 1986, z. 6, s. 145.

Akty normatywne: dokładny tytuł aktu normatywnego i publikator:
            ustawa z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodzie lekarza, Dz.U. 1997, nr 28, poz. 152.

Orzecznictwo: rodzaj orzeczenia, nazwa organu, data wydania, sygnatura (bez dopisku „sygn. akt”):
            postanowienie Sądu Najwyższego z 15 lutego 2012 r., II KK 193/11.

Materiały legislacyjne: pełny tytuł projektu aktu prawnego, nr druku sejmowego, nr kadencji Sejmu; dodatkowo można podać datę projektu (dzień, miesiąc, rok) oraz adres, pod którym projekt został udostępniony w Internecie (analogicznie do stron internetowych):
            projekt ustawy o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw z projektami aktów wykonawczych, druk nr 2393, Sejm VII kadencji.

Strony internetowe: należy podać dane jednoznacznie identyfikujące utwór, np. inicjał imienia i nazwisko autora, tytuł kursywą (jeśli jest), adres URL w klamrach < >:
            Małecki, Nowe        przestępstwo:           brawura        na        drodze,         < http://dogmatykarnisty.blogspot.com/2014/01/nowe-przestepstwo
-brawura-na- drodze.html >.

W razie powtórnego cytowania literatury w przypisach nie stosuje się skrótów ibidem, op. cit. ani analogicznych. Należy W wypadku orzecznictwa i aktów normatywnych należy powołać za każdym razem pełne dane.

Przykładowe przypisy:

¹ P. Kardas, w: Kodeks karny. Część ogólna. Komentarz. Tom I. Komentarz do art. 1–116 k.k., red. A. Zoll, Warszawa 2007, s. 180.

² Zob. P. Kardas, w: Kodeks..., s. 188.

³ Postanowienie Sądu Najwyższego z 15 lutego 2012 r., II KK 193/11.

⁴ Postanowienie Sądu Najwyższego z 15 lutego 2012 r., II KK 193/11.

⁵ Zob. P. Kardas, Sprawstwo i współdziałanie w popełnieniu czynu zabronionego, w: System Prawa Karnego. Tom 3. Nauka o przestępstwie. Zasady odpowiedzialności, red. R. Dębski, Warszawa 2013, s. 971.

⁶ A. Wąsek, Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z 22 stycznia 1985 r., IV KR 336/84, „Państwo i Prawo” 1986, z. 6, s. 145.

⁷ Zob. P. Kardas, w: Kodeks..., s. 185; P. Kardas, Sprawstwo..., s. 976; A. Wąsek,

Glosa..., s. 146.